Yeni araştırmaların önerdiği üzere, istikrar değerlendirmelerinin yakında klinik muayenelere dahil edilmesi gerekebilir. Yeni bir araştırma, hayatın ortasında 10 saniye tek ayak üzerinde duramayan bireylerin önümüzdeki 10 yıl içinde mevt riskinin iki kat daha fazla olduğunu söylüyor. Bulgular British Journal of Sports Medicine’de yayınlandı.
Araştırma, çeşitli fizikî uygunluk ölçümleri ile öteki değişkenler ve risk faktörleri ortasındaki bağlantıyı pahalandırmak için, birinci olarak 1994 yılında kurulan bir CLINIMEX idman açık kohort/değerlendirme çalışmasındaki iştirakçileri kullandı. Araştırmacılar makalelerinde 2009 ve 2020 yılları ortasında 1.702 iştirakçiden oluşan bir kohortu değerlendirdi.
Kontroller sırasında iştirakçilerin rastgele bir ek takviye olmaksızın 10 saniye boyunca tek ayak üzerinde durmaları istendi. Araştırmacılar bu testi daha da standartlaştırmayı hedeflediler ve kohortun, hür ayaklarının önünü alt bacağın gerisine, kolları yanda olacak halde, dümdüz ileriye bakarken yerleştirmesini istediler. Kohorta bu prosedürün üç denemesine kadar müsaade verildi. Sonuçlar şaşırtıcıydı.
Genel olarak, kohortun beşte biri tek bacaklı duruş (OLS) testinde başarısız oldu ve yaş ile başarısızlık ortasında bir bağ vardı. Başarısızlık, 51 – 55 yaşından itibaren beş yıllık aralıklarla ikiye katlandı.
Araştırmacılar daha sonra kohortu ortalama yedi yıl boyunca takip ettiler ve kohortun yüzde 7’sinin (123) hayatını kaybettiğini tespit ettiler. Bu ölümlerin yüzde 32’si kanser, yüzde 30’u kardiyovasküler hastalık, yüzde 9’u teneffüs yolu hastalığı ve yüzde 7’si COVID-19 komplikasyonlarından kaynaklanıyordu.
Ancak, OLS’yi tamamlayabilenler ve başarısız olanlar ortasında ölümlerde süreksiz bir eğilim yoktu. Başarısız olanlar ortasındaki mevt oranı çok daha yüksekti: Yüzde 4.5’e karşı yüzde 17.5.
Yaş, cinsiyet ve sıhhat şartlarını hesaba katan araştırmacılar, 10 saniyelik OLS’yi tamamlayamayanların önümüzdeki on yılda rastgele bir nedenden ötürü mevt riskinin yüzde 84 oranında daha fazla olduğunu belirlediler.
Testi geçemeyenlerin sıhhatleri daha makus görünüyordu: Başarısız olan kümede Tip 2 diyabet, başarılı olana nazaran üç kat daha yaygındı ve daha yüksek oranda obezite, yüksek tansiyon, sıhhatsiz yağ profilleri ve/veya kalp hastalıkları bulunuyordu.
Şimdi araştırmacılar, bu ilgiyi çok daha derin bir halde incelemeyi amaçlıyor.