Karşılıklı gülmek, beşerler için irtibatın ve bağın en kıymetli modüllerinden biri ve bu nedenle, gelecekteki robot arkadaşlarımızın bizimle birlikte gülebilmeleri, inancımızı ve sevgimizi kazanma talihlerini arttıracaktır. Lakin bir robotun latife yapabilmesi, latifelere uygun formda cevap verebileceği manasına gelmez. Kurulan bir cümlenin karşılık olarak bir gülümse mi yoksa bir kahkaha mı gerektirdiğine hakikat bir formda karar verebilmek, ilişki kurulabilen bir android ile programlanmış bir robot ortasındaki fark manasına gelebilir.
Bu yüzden Japon araştırmacılar, mizahsız robotlara gerçek vakitte ve yanlışsız halde gülmeyi öğretmeye çalışıyorlar. Bir yapay zekayı gülmek için eğitmek, ona makul bir mevzuda sunum yapmasını öğretmek kadar kolay değil. Frontiers in Robotics and AI mecmuasında yayınlanan bir araştırma, “Günlük konuşmayı taklit etmeye çalışan sistemler, ne vakit gülecekleri fikriyle hala gayret ediyor” deniyor.
Çalışma, grubun beşerler ve robotlar ortasındaki sohbeti daha doğal hale getirmek için paylaşılan gülmelere odaklanan bir AI konuşma sistemi geliştirmeye yönelik araştırmasının ayrıntılarını sunuyor.
Japonya’daki Kyoto Üniversitesi’nde bilişim yardımcı doçenti ve çalışmanın ortak müellifi Koji Inoue, “Konuşma yapay zekasının kıymetli fonksiyonlarından birinin empati olduğunu düşünüyoruz” diyor ve devam ediyor: “Konuşma elbette çok modludur, yalnızca gerçek karşılık vermekle kalmaz. Bu yüzden bir robotun kullanıcılarla empati kurmasının bir yolunun onların gülmelerini paylaşmak olduğuna karar verdik.“
Buradaki değerli nokta, sistemin sırf kahkahayı tanımakla kalmayıp, birebir vakitte karşılık olarak gülüp gülmemeye karar vermesi ve akabinde duruma uygun gülme tipini seçmesi. Inoue, “Bu makalenin en değerli sonucu, bu üç misyonu tek bir robotta nasıl birleştirebileceğimizi göstermiş olmamızdır” dedi ve devam etti: “Bu tıp bir birleşik sistemin, yalnızca bir kahkahayı tespit edip ona karşılık vermek için değil, uygun gülme davranışı için gerekli olduğuna inanıyoruz.“
Ekip, paylaşılan gülmelerin sıklığı ve çeşitleri hakkında eğitim dataları toplamak ve insan-robot etkileşimini incelemek için bir platform olarak Japon bilim insanları Hiroshi Ishiguro ve Kohei Ogawa tarafından tasarlanan gelişmiş bir insansı robot olan Erica’yı kullandı. Erica doğal konuşma lisanını anlayabiliyor, sentezlenmiş bir insan sesine sahip ve insanların problemlerini dinlerken gözlerini kırpabiliyor ve hareket ettirebiliyor.
Araştırmacılar, öteki bir odadaki amatör aktrisler botu mikrofon aracılığıyla teleopere ederken, sırayla Erica ile yüz yüze sohbet eden erkek Kyoto Üniversitesi öğrencileri ortasındaki diyalogu kaydetti. Bilim insanları, insanların birbirleriyle nasıl konuştukları ile diğer bir insan tarafından denetim edilenler bile olsa robotlarla nasıl konuştukları ortasında doğal olarak farklılıklar olacağını bilerek bu sistemi seçtiklerini belirtiyor.
Çalışmanın bir öbür ortak muharriri olan Kyoto Üniversitesi araştırmacısı Divesh Lala, “gülme modelinin mümkün olduğunca gerçek bir insan-robot etkileşimine misal şartlar altında eğitilmesini istedik” diyor.
Araştırmacılar, bu etkileşimlere dayanarak beşerler ve insan konuşma arkadaşlarına cevap olarak hiç gülmemekten sık kıkırdamalara kadar çeşitli düzeylerde gülmeler ile cevap vermeye programlanmış Erica ortasında dört, kısa, sesli diyalog oluşturdular. Gönüllüler daha sonra bu ortaları empati, doğallık, insanlara benzerlik ve anlayış açısından kıymetlendirdi. Paylaşılan gülme senaryoları, bağlamı ve cevabı filtrelemek için başka iki alt sistemi kullanmadan Erica’nın bir insan kahkahası algıladığında her vakit güldüğü yahut hiç gülmediği senaryolardan daha düzgün performans gösterdi.
Kyoto Üniversitesi araştırmacıları, insansı seslerin kulağa daha doğal gelebileceğini söylemelerine karşın, ortak gülme sistemlerini Erica’nın dışındaki robotlara da programladılar. Robotlar giderek, bazen rahatsız edici bir derecede daha gerçekçi hale gelse de, robotik uzmanları, robotlara kendi farklı insansı özellikleri aşılamanın kodlamanın ötesine geçen zorluklar oluşturduğunu belirtiyor.
Inoue, “Sonunda bir robotla bir arkadaşımızla yaptığımız üzere rahat bir sohbet yapabilmemiz 10 ila 20 yıldan fazla sürebilir” diyor.