İnsan bedeninden pek çok farklı komik ses çıkabilir. Olağan ki bu sesler çoğunlukla sorun olmaz. Lakin bazen bu sesler bir şeylerin yanlış gittiğinin işareti de olabilir. Sevinçli bir ıslık üzere daha güzel huylu olanlar bile yanlış yerden geldiklerinde beğenilen karşılanmaz.
Amerikan Olay Raporları Dergisi’nde geçtiğimiz ay yayınlanan bir makalede belirtilene nazaran, kısa bir mühlet evvel tekrarlayan epididimit nedeniyle skrotal insizyonu ve drenajı yapılan 72 yaşındaki bir erkek, esas ‘ıslık çalan skrotum (testis bölgesi)‘ ve dispne (nefes darlığı) şikayetleriyle lokal bir acil servise başvurdu.
Bu epeyce garip olay raporunda müellifler “bu hadise raporu, yakın vakitte geçirilmiş bir skrotal prosedürden havanın karın bölmesinden kaçmasına müsaade veren ve ‘skrotal ıslık çalmasına’ neden olan açık skrotal yarası olan bir hastayı tanımlamaktadır” yazıyor.
Yazarların açıkladığına nazaran bu hadise, “pulmonoloji/kritik bakım kapsamındaki ortak bir varlığın eşsiz bir sunumuydu“, yani çökmüş bir akciğerin yahut pnömotoraksın bir sonucuydu.
Tabi ki “çökmüş bir akciğer”, akciğerlerin beklediğinizin tam karşıtı formda çalışması nedeniyle biraz yanlış bir isimlendirme. Çökmüş bir akciğer, nitekim “çökmekten” fazla akciğerler ve göğüs duvarı ortasındaki boşluğa giren hava akışının sonucu.
Normal kurallar altında bu durumun sonucu, hastanın şiddetli göğüs ağrısı çekmesi, nefes almakta zorlanması ve hatta maviye dönmesidir. Fakat iddia edebileceğiniz üzere bu olaydaki koşullar olağan değildi.
Vaka raporunda belirtildiği üzere “[A] göğüs BT’sinde bilateral pnömotoraks, pnömomediasten ve karın, perine ve skrotumda çok deri altı amfizemi saptandı. Skrotumunda, skrotum içinde rastgele bir büyük ödem yahut hava sıkışması olmayan, açılan bir yara vardı.“
Başka bir deyişle bu adamın içerisi havayla doluydu. Hekimlerin tam olarak nasıl gerçekleştiğini bilmediklerini söylemelerine karşın, ötürü çökmüş akciğeri çevreleyen hava bir nedenden ötürü akciğerleri ortasındaki boşluğa, öteki akciğerinin etrafındaki boşluğa ve hastanın karın ve kasık bölgelerinde derisinin altındaki dokulara yayılmıştı.
Hasta, daha evvelki bir ameliyatından kaynaklanan “açık skrotal yaraya” sahipti. Hastanın durumu da karnındaki havanın, buradaki delikten dışarı çıkmasına ve hastaneye gitmek istemesini gerektiren bir ses çıkarmasına neden olmuştu.
Neyse ki hasta, tabipler akciğerlerinin etrafındaki ve derisinin altındaki dokuların içindeki havayı boşaltmak için iki taraflı göğüs tüpleri ve deri altı hava kanalları yerleştirdikten sonra düzgünleşti. Kasıklarındaki ve uyluklarındaki hava biraz daha uzun müddet dayandı ve hastanın ikinci bir skrotal cerrahiye gereksinimi oldu, lakin sorun sonunda büsbütün düzeldi.