Bugünkü yazımda Manisa’nın Kırkağaç ilçesinden başlayıp İzmir’in Kınık ve Bergama ilçesinden geçerek Çandarlı Körfezi’ne dökülen 129 kilometre uzunluğundaki Bakırçay Deresi’nden bahsetmek istiyorum.
Kuzey Ege Havzası içerisinde yer alan bilhassa de tarım açısından büyük değere sahip bu yer için tehlike çanları çalıyor maalesef.
Görünen o ki Egeli çiftçilerin tarım yerlerini sulamada kullandığı Bakırçay Deresi de kirlilikten nasibini almış.
Adeta kirlilikten zift üzere akıyor.
Zaten ırmaktaki canlı popülasyonunda azalma olduğu herkesin uzun vakittir bildiği bir gerçekti.
Oluşan kirlilik, ekolojiyi ve tarım eserlerini mahvederken insan hayatını da tehdit ediyor ne yazık ki!
Bölge halkı ziraî eserlerini sulamada önemli meşakkat yaşadıklarını belirtiyor.
Derenin ivedilikle temizlenmesi için herkes hemfikir.
Mevcut durum tespiti ivedilikle yapılmaz ve tahlil odaklı çalışılmaz ise bölgeyi daha makus günlerin beklediği aşikâr.
Bu kirleticilerin merkezi ve lokal yönetimler tarafından acil olarak denetlenmesi ve gerekli altyapı tesislerinin yapılması kural gözüküyor.
Özellikle su kalitesindeki aksilikler kirlilik oranının bir göstergesi aslında.
Buna ek olarak, artan nüfus yükü, sanayi, tarım ve madencilik üzere bölümlerde yürütülen yanlış planlamalar, kontrol eksikleri ile çevresel yüklerin denetim edilememesini de eklersek sorunun vahameti çok daha net ortaya çıkıyor.
Artan kirlilik ile birlikte uğraşta başarılı olabilmesi için faal ve kararlı siyasetlere gereksinim var.
Bu siyasetleri hayata geçirmek için işletme, kontrol ve idare sürecinde uzman ve kâfi teknik çalışana muhtaçlık duyuluyor.
Yoksa tarım topraklarımız ve bu topraklarımızı verimli hale getiren Bakırçay Deresi yok olacak bu bu türlü biline.
Bu sese kulak verilmeli, mağduriyet giderilmeli ve dere artık pak akmalıdır.
Günümüzde çabucak her ülkenin en değerli sıkıntılarından biri haline gelen etraf problemleri, bilhassa globalleşmenin tesiriyle memleketler arası bir boyut kazanmıştır.
Bakırçay Deresi örneğinden yola çıkarak bu sıkıntıların, ekonomik, toplumsal ve siyasal tarafı olan tahliller beklediği çok net gözükmektedir.
AKP’ye bu bahiste çok büyük vazife düşmektedir.
Yerel idarelerle iş birliği yaparak bu sorunu kısa vadede çözmesi gerekmektedir.
Tek tahlil artan nüfus ve gelişen teknolojinin neden olduğu etraf kirliliğinin önlenmesinde yeniden teknolojinin ve bilimsel bulguların uygulanmasından geçmektedir.
Sonuç olarak hem üretirken, hem de tüketirken kirleten, kaynak israf eden bir anlayıştan kurtulmak zorundayız.
“Ne kıymetine olursa olsun kalkınma” kanısı ne kadar yanlış ise kalkınmanın meydana getirdiği aksilikler karşısında ” hiç bir şey yapılmasın” niyeti de bir o kadar yanlıştır.
Bu yüzden yapmamız gereken el ele vererek etraf ve kalkınma ile ilgili tahliller, alternatifler ve yaptırımlar konusunda işbirliği içerisinde daha çok çalışmaktır.
Yoksa öteki Bakırçay Irmağı yok!
İnanın buna…